Можеби едни ја доживеаjа како природно чествување на 150-годишнината од објавата на Тријазичникот (еден од првите пишани материјали што ја докажува јасната посебност на македонскиот јазик), други како спектакуларен мултимедијален настан што ги спојува вештачката интелигенција и човечката креативност, но по средувањето на импресиите од изведбата на монодрамата „Ја, Ѓорѓија Пулески – роден су од камен“ излегува дека таа претставува нешто многу повеќе и нешто што дури ниту авторот Миле Бошњаковски ниту режисерот Бојан Трифуновски не можеа да го предвидат, а тоа е ефектот што го предизвика изведбата под отворено небо кај публиката, која конечно дочека Пулески да се „реинкарнира“ во неговото родно место преку актерот Рубенс Муратовски.
Животот на Ѓорѓија е толку содржаен, богат со настани и дела, што е повеќе од доволен за да може да се напишат обемни биографии, филмови и серијали за него. И кога ќе се направи резиме на монодрамата за Пулески, секако не можеше и не беше замислена да опфати сѐ. Нејзината цел беше да потсети на значењето на Пулески за Галичник, за Македонија, за Балканот, за Европа, за светот и за универзумот преку дел од неговите кратки, но клучни цитати, преку разговорите со неговите виртуелни современици Линколн, Толстој и Санд, како и преку немите акциони сцени, кои го доловуваат неговото учество во важни историски настани. Сето тоа придружено со спој од традиционална музика и модерни звучни ефекти.
Целиот текст на Нова Македонија
